Prace konserwatorskie na Cmentarzu Łyczkowskim we Lwowie

W roku 2023 Instytut przeprowadził pełne prac konserwatorskie i restauratorskie z aspektami technicznymi, przy czterech grobach znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie odnawianej w latach 2021/2022 r. najstarszej na cmentarzu kaplicy Dunin – Borkowskich. Jest to pole 6 na którym znajdują się: grób Wacława Degla elektora i obywatela miasta Lwowa, grób Alfreda i Józefy Kamienobrodzkich, grób Sidonie Perrot, grób Wojciecha i Petronelli Kosowiczów. Cmentarz Łyczakowski to jeden z najważniejszych dla polskiej kultury Cmentarzy i jedna z najstarszych nekropolii istniejących dziś w Europie. Jest to miejsce, w którym pochowani są przedstawiciele wielu narodowości i wyznań: Polacy, Austriacy, Ukraińcy, Ormianie. Jest miejscem pochówku wielu zasłużonych dla Polski i Ukrainy ludzi kultury, nauki i polityki. Na cmentarzu znajduje się ogrom zabytkowych
nagrobków o wysokiej wartości artystycznej, przedstawiających alegoryczne postacie i wizerunki zmarłych, a także liczne kaplice, edykuły, kolumny i obeliski, w różnych stylach. Po II wojnie światowej na kilka dekad został on zapuszczony i zaniedbany.
Jego sytuacja poprawiła się po odzyskaniu przez Ukrainę niepodległości w 1991 roku. Najstarsze nagrobki pochodzą z XVIII wieku. Na niektórych zachowały się empirowe i klasycystyczne rzeźby Antona, Jana i Leopolda Schimserów oraz
Hartmana Witwera. Nowsze nagrobki są autorstwa Tomasza Dykasa, Abla Marie Periera, Leonarda Marconiego, Juliana Zachariewicza, Parysa Filippiego, Cypriana Godebskiego, Tadeusza Barącza, B. Wiktora, St. R. Lewandowskiego, St. K.
Ostrowskiego, Juliana Markowskiego i innych. Różne formy grobów na cmentarzu: kaplice, edykuły, sarkofagi, stele, kolumny i obeliski, w różnych stylach od klasycyzującego baroku, przez klasycyzm, historyzm, secesję, art dec, aż do modernizmu.