Prace konserwatorskie w pojezuickim kościele pw. śś. Piotra i Pawła we Lwowie

Celem zadania jest ratowanie cennego polskiego dziedzictwa kulturowego, poprawa jego stanu zachowania i stworzenie właściwych warunków do jego efektywnej ochrony i popularyzacji. Dawny kościół Jezuitów we Lwowie przez ponad 60 lat pozostawał prawie zupełnie niedostępny służył jako magazyn zbiorów Ossolineum. Od II wojny światowej nie prowadzono w nim żadnych prac remontowo konserwatorskich, przez co stan jego zachowania był bardzo zły. Dotyczyło to nie tylko zachowanej w katastrofalnym stanie polichromii i niektórych elementów wyposażenia ale też barokowego ołtarza głównego wraz z jego przyległościami. Zaniechanie natychmiastowych, przemyślanych działań konserwatorskich mogło doprowadzić do znaczącego pogorszenia jego stanu zachowania a w konsekwencji do zupełnej degradacji obiektu. Od grudnia 2011 roku świątynia służy jako
cerkiew greckokatolicka. Zrealizowane w ramach niniejszego zadania prace konserwatorskie były XI etapem ratowania poszczególnych elementów świątyni. Do tej pory udało się przeprowadzić prace konserwatorsko restauratorskie przy freskach autorstwa Franciszka Ecksteina na sklepieniu prezbiterium oraz nawy głównej.

Wykonano również pełną konserwację elementów rzeźbiarskich na fasadzie kościoła. Większość powyższych prac ze względu na stan zachowania obiektu miał charakter prac ratunkowych. W przeprowadzonych pracach wykonano konserwacje, na podstawie
przeprowadzonych w 2022 r. szczegółowych badań konserwatorskich ołtarza, umożliwiających dokładne rozpoznanie obiektu. Ustawienie rusztowania na całej powierzchni ołtarza umożliwiło konserwację etapami na całej jego powierzchni. W 2022r. w ramach wstępnych prac konserwatorskich udało się zdemontować wszystkie elementy ruchome ołtarza jak wielkogabarytowe rzeźby oraz snycerskie detale. W ramach badań ustalono pierwotną kolorystykę murowanej struktury ołtarzowej wykończonej w stiuccolustrze oraz pierwotną dekorację rzeźb i snycerki. W toku badań stwierdzono występowanie na powierzchni wszystkich elementów drewnianych ołtarza (rzeźb oraz snycerki) złoceń pokrywających całą widoczną powierzchnię drewna. Pod wieloma warstwami wtórnych zapraw przemalowań i pozłot znajduje się szlachetna warstwa złoceń na pulmencie. W efekcie prac restauratorskich przywrócono elementom ołtarza XVIIIw. charakter poprzez wyeksponowanie jego pierwotnego wyglądu.